Oana, of eigenlijk Johanna heeft met recht een dikke buik. Dat komt omdat er een tweeling in zit en omdat ze bijna is uitgerekend. Zelden zag ik zo’n mooie dikke buik. Met haar handen voelde zij de twee steeds bewegen, maar hoe ik ook naar haar buik staarde, ik zag niets, ha, ha. Toch steeds weer wonderlijk dat er een kindje in zit. In dit geval heel wonderlijk, het zijn er twee. Geweldig, maar nog even spannend. Wel enig dat ik de tweeling straks vast mag leggen voor het geboortekaartje. Ik wens haar veel succes met de bevalling.