De serie afgemaakt, met weer te veel mooie foto’s. Dit keer bij Britt thuis, met papa erbij. 

Oh, wat was het weer aangenaam in Zuid Italië… helaas, het was dichterbij, weer in Friesland dit keer. En mijn model is niet Italiaans, maar Russisch. Zulke schoonheden zie je zelden (al hoor ik vaker dat Russische vrouwen mooi zijn, maar dan heb ik toch meer blondharige vrouwen voor ogen). Zo niet Nasiba, zij is een natuurtalent voor de camera, in verwachting en flexibel. Ze was voor alles in, …op blote voeten, in een nisje zitten, even hier staan, even daar en toch vrolijk blijven… En dit alles op een gave locatie! Friesland heeft het voor mij. ‘s Ochtends zat ik nog op viltcursus in Franeker (waar ik drie keer naar terug moest, omdat ik steeds iets vergat). Volgens mij zat ik met mijn hoofd al bij de foto’s en dan kan ik niet meer stoppen. Soms hoop je op de ultieme droomreportage… dit was hem. Alhoewel, het was niet in Italië! Ach, je moet iets te wensen houden.

Er zijn mooie baby’s en mooie baby’s. En dit is een mooie baby! Haar oogjes zijn prachtig blauw. Ze was heel verbaasd, tja wat wil je als er opeens zo’n grote camera voor je komt. Britt is nieuwsgierig en rustig. Binnenkort komen er meer foto’s, we maken de sessie bij haar thuis af. Hoe komt het trouwens dat ik, nu ik zelf oudere kinderen heb, baby’s steeds leuker vindt? Zou het heimwee zijn of de biologische klok? Gelukkig, als de baby weg is word ik weer rustig, voor ons geen derde meer. 

Wat een leuk weer zien! Alle kinderen heb ik in de klas gehad. Tjee, wat een verandering, eigenlijk had ik alleen Elma meteen herkend. Sander de jongste was groot maar niet heel anders, maar dan Dirk Jan, met lang haar en hoedje, een totale metamorfose. Gelukkig herkende ik de ouders, die blijven gelukkig vaak hetzelfde. De familie kwam tot mijn verbazing op de fiets. Dat komt niet zoveel voor, want iedereen wil met een keurig kapsel op de foto, zo niet de Monsjes, ha ha. Wat is dit een stoer gezin, en daar horen stoere plaatjes bij. Uiteindelijk hebben ze de auto opgehaald. In Bussum op zaterdag heb ik illegaal geparkeerd, wie zou er nou op de parkeerwachter letten?

Iedere keer weer een mooi gezicht hoe die bloemetjes opeens tevoorschijn komen…

Het was een zonnige, inspirerende ochtend met Alexandra. Ze is energiek, bruisend en heel creatief. Daarnaast is zij actief bij de zakenvrouwen van Flevoland. Alexandra heeft duidelijk twee gezichten. Erg leuk vond ik het, haar bezig te zien met beeldhouwen. Een uit de hand gelopen passie waar ze graag meer mee wil gaan doen. Wat komt mij dit bekend voor… ben ik zo ook niet begonnen? Alexandra zat vol goede tips, bijvoorbeeld, hoe belangrijk is netwerken. Heel belangrijk, nou met deze foto’s laat je je zeker van je goede kant zien. Alexandra bedankt voor de gezellige ochtend. 

Tja, ik ben verliefd. Op wie? Op mijn ippie stippie nichtje Ismay. Al van kleins af aan mijn model, eerst samen met mama, maar nu alleen. Ismay is wat verlegen, maar als je alleen met haar bent is daar niets van terug te vinden. Veel modellen komen uit Friesland, maar Doutze is hier niets bij. Hier zie je een kleine collectie van de vele foto’s die ik heb gemaakt. Voor Ismay heb ik bijna mijn soep koud laten worden… en dat wil wat zeggen.