Het begint er steeds meer op te lijken dat ik terug ga naar mijn ‘roots’. Ruim 10 jaar geleden begon de fotografie met bolle buiken en baby’s. En de laatste tijd heb ik hier weer zoveel lol in, dat ik druk aan de knutsel ben. Mutsjes, dekens en allerlei props worden ingeslagen of zelf gefabriceerd. De laatste tijd ben ik zelfs aan het breien, maar dit schijnt hip te zijn. Met Evi als babymodel kan mijn ochtend niet meer stuk. Het is zo heerlijk om ze te mogen fotograferen. Gelukkig zijn papa en mama er ook blij mee. Zij hebben nu een grote IXXI collage aan de wand. Wauw, het wordt tijd dat ik het kom bewonderen.

Zo af en toe vul ik mijn blog met nieuwe stukjes. Het is eerlijk gezegd gemakkelijker om via Facebook mijn fotoshoots te delen. Djuna kwam op een mooie avond voor een fotosessie. Zo klein als Djuna was keek ze al wijs uit haar oogjes. Grappig om te zien dat ogen eigenlijk niet veranderen. Het is een echte kletskous, die het prima vindt om op de foto te gaan. Ik hoop dat ik Djuna vaker mag fotograferen, want hier kun je er wel 10 van hebben. 

Vaak kom ik leuke gezinnen met kinderen tegen. We hebben op de hei afgesproken  en er ligt nog een heel klein restje sneeuw. Dat blijkt goed uit te komen, want al snel ben ik het mikpunt. Wat eigenlijk mijn eigen schuld is, omdat ik er zelf om heb gevraagd. Dom natuurlijk, met een camera in mijn hand, maar het levert wel de plaatjes op die ik graag wil. Thom en Phlien wil ik wel vaker op de foto zetten, wat een vrolijk stel.

Met een flink pak sneeuw kwam ik op een mooi plekje in Nigtevecht aan. Roos was al een paar keer mijn kant op gekomen, dus het was de hoogste tijd, eens naar haar toe te gaan. Isis en Terje hebben mij de schapen laten zien. Ik heb foto’s gemaakt en vervolgens een broodje mee gegeten. Terje ging heel gemakkelijk op de foto, Isis was al snel slaperig. De volgende keer sta ik op de stoep, zodra Isis wakker is, dat zal dan 7 uur zijn. 

Zo leuk als je oud leerlingen terug ziet! Saskia heeft niet bij mij in de klas gezeten, maar komt wel uit het begin van mijn onderwijstijd. Ooit is ze ‘assistent’ geweest bij een fotoshoot van een vriendin en heb ik haar ook vast mogen leggen. Dat was lang geleden. Gelukkig wist zij mij te vinden en fotografeer ik nog steeds. Nu heb ik haar gefotografeerd met een prachtige buik!

Facebook is een mooi medium om op de hoogte te blijven van de laatste nieuwtjes. Zo kwam ik er achter dat Marleen (mijn verloskundige die 10 jaar geleden bij de bevalling van Noa was) inmiddels zelf was bevallen van haar tweede zoon, Stijn! Het is een droppie… nu heb ik er weer een verslaving bij, BABY’S!!!

Even leek het weer dramatisch te worden, maar dit viel bij nader inzien mee. Zo konden wij afspreken in het Kromslootpark. Dit is een prachtige plek, omdat het vele riet mooi geel kleurt. Toch kwam er een donkere lucht aan en hebben we moeten rennen naar de auto. Het was een leuke opdracht, met als resultaat een collage voor opa en oma.