kinderfotografie Emma & Jasmijn Raalte

Het is een eindje rijden van Almere naar Raalte in de Achterhoek, maar ik had het er graag voor over. Ik ken het gezin inmiddels goed, ze zijn helaas uit Almere verhuisd, maar gelukkig voor hun, want ze wonen er graag. Ze komen al sinds mijn beginperiode voor leuke fotoshoots. Dat is best een beetje bijzonder, want het schept een band. In belangrijke periodes in hun leven, kom ik even voorbij, dikke buik, geboortekaartjes, babyfotografie en nu een sessie van wat grotere meiden. De jongste Jasmijn lijkt sprekend op papa en Emma de oudste is een kopie van mama. Beide hebben ze dezelfde eigenschap, ze zijn spontaan, vrolijk en opgewekt. Het leuke speelhuisje en de slaapkamers waren super voor de foto’s. Daar was door Annemieke over nagedacht. Het is altijd fijn als mensen een beetje met mij meedenken. Ik heb nog veel meer foto’s om het blog mee te vullen, maar ik zal mij inhouden.

gezinsfotografie Leon & Mirthe Eemnes

Dit gezin ken ik via vrienden. Wij zien elkaar regelmatig op hetzelfde feestje. Onlangs kwam er een kindje bij, uit Ethiopië. Toen ik haar voor het eerst zag dacht ik: “Dat is een plaatje”…net als het gezin zelf. Gelukkig had Leon een verjaardagscadeau voor Mirthe nodig, en dat is de fotoshoot geworden. Na een aantal foto’s thuis, zijn we naar Eemnes gegaan. Gewoon aanbellen bij een boerderij met een mooie schuur en, tadaaaah, ‘t is goed! Volgens mij voelen mensen zich toch een beetje vereerd als iemand hun huis uit kiest voor een fotosessie. Zo lang je maar niet dagelijks over de vloer komt. Achter het huis troffen wij een stoere overkapping aan, met een lange tafel, hangmat en houtblokken. Het was alsof er een stylist was langs geweest. Voor deze ondernemende kinderen was het in ieder geval een goede plek. Wat wel indruk maakte was de schreeuwende boerin bij de buren, die achter haar kippen aan ging. Zelfs ik was onder de indruk. Ik dacht dat het rustig was op het platteland. Ik heb natuurlijk wel rond gekeken naar een nieuw stekkie voor de volgende keer, want het is er moooooooi.

gezinsfotografie familie van der Weijde Soest

Soms duurt het even voor een fotoshoot door gaat, maar dan heb je ook wat. Sigrid moest er lang op wachten. Al een tijdje had ik de Soesterduinen in gedachten, een zandvlakte in het midden van het land. We hadden een mooie locatie met heerlijk weer… en ik had een relaxed stel. Daan en Jackie hebben zich prima vermaakt, met stokken, koffers en de Engelse vlag. Spelenderwijs is het geen kunst om mooie foto’s te maken van deze voorbeeldige kids. Veel zon, midden op de dag is wel moeilijk, maar gelukkig was er wat schaduw. Ik kan toch slecht vragen of een gezin om zeven uur ‘s ochtends wil komen. Terwijl ik wel eens denk. “Wauw, mooi ochtend of avondicht en geen model.” Als ik voor de lol fotografeer pak ik bij zonnig weer mijn camera eigenlijk niet. Ik wacht tot het licht goed is.

kinderfotografie Noa’s party! Almere

Het blog loopt wat achter, dus tijd voor vers werk. Noa wilde voor haar 10e verjaardag graag een kleurige modellen shoot. Natuurlijk als fotomoeder is dit niet te weerstaan. Maar het was warm. Zo warm, dat het zweet ons allemaal op het voorhoofd stond. Daarom gingen we eerst naar het zwembad en deden we daarna de fotoshoot. Dit was veel aangenamer en we hadden ‘s avonds mooi licht. De meeste rode zwembadogen waren weer wit geworden. De chloorharen zijn gekamd, alle meiden opgetut en gelukkig had ik een vriendin die kon assisteren. Het is lastig fotograferen met tegenlicht maar ook sfeervol. Het was een geslaagd feestje. 

WORKSHOP in de theetuin van EEMNES

Leuk, leuk, leuk…zaterdagmiddag 13 oktober geef ik een basisworkshop fotografie met hightea in Eemnes. Kijk voor meer informatie op het blog onder het kopje workshop en geef je op via de mail. Wil jij er ook bij zijn en zeker zijn van een plekje? Geef je dan snel op…

kinderfotografie Milou Almere

De laatste tijd zit ik in een flow. Dat heb ik eerder een periode gehad. Dat voelt goed, maar de angst dat je op een gegeven moment je spirit verliest en denkt: “ach, weer een fotosessie”, is lastig. Dat is voor een fotograaf gevaarlijk, dan lukt het niet meer. Aan de andere kant heb ik dit nodig, die onzekerheid geeft een kritische blik. Het gaat niet vanzelf, het kost energie en het geeft energie, zo ook deze keer. Deze frummel van anderhalf wil helemaal niet op 1 plekje blijven. Dat is lokken, spelen, en vooral er achteraan rennen. Zowel oma als ik hadden het zweet op onze voorhoofd. Ik heb mijn training weer gehad vandaag. Oma had het vooraf al druk met naaien, dat is dus dubbeldruk, maar dan heb je wel topjurkjes. En Milou, …die lag na afloop in no time te slapen in de auto, ook helemaal total loss. Dit wordt een kleurig huwelijkscadeau voor papa en mama.

gezinsfotografie ‘de Boontjes’ Almere

Little house on the prairie.. daar doet mij dit aan denken. Oké, geen ranch, paarden of het Wilde Westen, maar gewoon de hooibalen van Pampushout Almere. En toch geeft dit het gouden sfeertje, waar ik zo van hou. Al rijdend kom ik vaak mooie dingen tegen. Vroeger zei mijn rij instructrice, dat ik meer op de weg moest letten, in plaats van naar leuke tuintjes kijken. Maar ik kan soms allebei. Zo kwam ik dit tegen op de terugweg naar huis. Alles was nog zoals ik het in gedachten had, al was het inmiddels verscholen achter hoog riet. Van een afstand hebben hooibalen iets zachtaardigs. Ik ga jullie uit de droom helpen. Waar hooibalen liggen, is het modderig, sta je met je mooie schoentjes in de drek en zijn de 15 centimeter lange grasstompjes, die overblijven alles behalve aaibaar. Het leuke is dat kinderen daar totaal geen erg in hebben. En eerlijk gezegd, waar ik op de heenweg laverend langs plassen nog voorzichtig keek waar ik stond, rende ik aan het einde van de fotoshoot, door het weiland al moest ik koeien opjagen. Ik hoor jullie denken, “en waar zijn die modderige benen dan…” Tja, die heb ik in Photoshop schoongeveegd, met een soort washandje. Het was leuk… Myrthe en Ilse zijn spontane meiden. (en mama al jaren vaste klant, dus ik denk dat ik haar weer blij ga maken) De kleine in mama’s buik noemen we, net als opa, Japie, ik ben benieuwd hoe hij nu gaat heten. De kinderen hebben niets verklapt en dat is knap.